Gelukkig weer een normale bijeenkomst te Rijswijk. Een zonovergoten dag bij zeer lage temperaturen. Na binnenkomst in zalencentrum Hofrust hadden we na de koffie deopeningsceremonie, deze keer waargenomen door de vice-voorzitter.
De ons bekende drs. Hans Koot, archeoloog van Rijswijk nam ons mee in een betoog over onder andere het verdwenen kasteel te Blotinghe of Hodenpijl, dat in de strijd tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten is geslecht.
Door de opgravingsfoto’s van Prof. Renaud werd duidelijk dat de afbeeldingen van het meest bekende kasteel een latere herbouw was op de voorburg van het middeleeuwse kasteel. Bij latere bouwwerkzaamheden op het terrein bleek toch nog ouder muurwerk aanwezig te zijn. Ook het wat meer bekende en nog bestaande kasteel te Werve met de duiventoren kwam uitgebreid aan bod. Na de koffie passeerden nog andere buitenplaatsen en enkele onbekende steenhuizen de revue. Deze informatie uit eerste hand is natuurlijk zeer bijzonder.
Hierna stonden in de gang tafels gedekt met een heerlijke lunch. Ondertussen werden we door het bestuur bijgepraat over het reilen en zeilen der stichting.
Na de lunch konden we binnendoor naar de Hofrustkapel. Er werd door onze begeleider verteld dat dit gebouw na drie verbouwingen, uiteindelijk 30 meter lang is en aan 600 mensen plaats kan bieden. Begin 50er jaren werd het zalencentrum er aan vast gebouwd, dat toen Centrum Irene werd genoemd. Pas na overname door de Volle Evangelie Gemeente Rijswijk in 1985 werd de Hofrustkerk, de Hofrustkapel en het zalencentrum Gebouw Hofrust. Achter in de kerk bevond zich het orgel. Deze is later naar de huidige plek verplaatst en het is afkomstig uit de verbrande Gereformeerde Haagse Westerkerk aan de Lange Beestenmarkt. Sinds 1975 is het toen wit geverfde van Gelder orgel hier geplaatst. Op dit in 2013 nog gerestaureerde instrument speeldede organist Davo van Peursen voor ons ´Kroon Hem met Gouden Kroon´.
Door Hans Koot werden we meegenomen naar het buiten Hofrust. Dit in een nu openbaar park gelegen huis aan de oude doorgaande weg naar Den Haag, de Haagweg. Vroeger was er over deze weg een mooi uitzicht naar de Haagse Trekvliet, nu niet meer te herkennen. Het huis heeft vele verbouwingen en uitbreidingen gehad. In de tuin staan het Rijswijks oorlogsmonument en de oorspronkelijke theekoepel. Na de vele particuliere bewoners heeft het dienst gedaan als gemeentehuis. Hans vertelde over de verbouwing waarbij de symmetrie een grote rol speelde. Door een verhoogd plafond zijn er nu verschillend blinde ramen met luiken. Bij het binnengaan van het gebouw bleek al dat er danig in is huisgehouden. Een aardige trap en aantal dichtgemetselde doorgangen in de kelder met een tongewelf, en de later verhoogde kapconstructie met nog rondhouten delen zijn nog waar te nemen. Verder was het nieuw. Het gebouw wordt verkocht. Dus wat zal het vervolg van het gebruik zijn?
We vervolgden onze weg door het dorp richting de oude kerk. Eerst langs de plek waar prins Maurits van Oranje zijn stallen had. Maar hij had ook een lief in Rijswijk. Achter de kerk hoorden we van Hans de historische misstanden die ter plaatse zijn gebeurd, vooral wat er aan materiaal van de kerk is verdwenen.
Via de hisorische waterput, die jammer genoeg niet goed te zien was, wandelen we naar het Tollenshuis, nu het Rijswijks Stadsmuseum.
Hans maakte ons opmerkzaam op de verschillende bouwfasen van het huidige huis.
In de tuin waren nog gevelstenen aanwezig van verschillende verdwenen buitens en huizen, waaronder huize de Vriesse/Burchvliet ook de Tol genaamd. Ook een steen met het wapen van Voorburg, uit de Voorburgse tijd. Twee delen van de fontein van Cromvliet zijn hier aanwezig. Zelfs een deel van het hek met de naam van IJpenburg staat hier weg te roesten.
In het museum is de expositie “Buiten Leven” aan de gang. Het gaat hier om het buitenplaats leven in het Rijswijks gebied. Er waren enkele zalen ingericht met afbeeldingen, schilderijen, kaarten en informatie. Dit konden we in alle rust bezichtigen.
Hierna was de afsluitende borrel met een ruime hoeveelheid hapjes. Ook had onze voorzitter Victor zich uit zijn politieke besognes weten los te maken en kwam nog even gezellig, acte de présence geven.
Deze dag was prima geregeld. Dus hiervoor hulde. Helaas in de schaduw van de pandemie moest alles in korte tijd worden geregeld, daardoor waren we met wat minder enthousiastelingen. Maar hopelijk gaat alles verder weer normaal, dus tot de volgende keer maar weer.
Tot de volgende keer; Hans Brandhorst
