We begonnen, natuurlijk met koffie, in Kasserie Ock. Het was gezellig druk en het mooie weer droeg ook een steentje bij om er een bijzondere dag van te maken. Na de koffie trokken we, onder leiding van Petra Brekelmans, voorzitter van de Stichting tot behoud van de Historische Buitenplaats Ockenburgh, naar buiten voor een kijkje in de buitenplaats Ockenburg en het omringende landgoed.
Het is verbazend hoeveel werk daar verzet wordt door vrijwilligers. Ze bestaan echt nog; wat moeten deze mensen van dit landgoed houden, ongelooflijk! In de zijvleugel van de villa zijn ruimten ingericht met tafels en stoelen, waar mensen rustig kunnen zitten voor werkoverleg en pauzes. In de koffieruimten hangen lijsten met nog te verrichten klussen. Er is een recreatieve ruimte, een yogazaal en verder is er vooral heel veel werk te doen in Ockenburgh. Misschien over 3 jaar weer een excursie?
Na de villa hebben we ook een stukje van de tuinen bekeken, o.a. een gedeelte van de Atlantikwall. Ockenburg lag midden in het oorlogsgebied dus de mogelijkheid dat er nog munitie in die mooie gracht ligt, is niet helemaal denkbeeldig. Na de wandeling over het terrein genoten we van een goede lunch in Kasserie Ock.
Daarna bezichtigden we de fundamenten van De Stenen Kamer. Dat is een archeologische opgraving in de Madesteinpolder uit de tijd dat de meeste boerderijen nog van hout waren. Een stenen kamer was in die tijd een statussymbool. We kregen een duidelijke uitleg van Hans Koot.
Na de bezichtiging van De Stenen Kamer ging de tocht naar landhuis Rosenburg. Daar werden we met koffie ontvangen door Erica 
Holtheijer, vrijwilliger van het Historisch Genootschap van de Parnassia groep. Er volgde een presentatie over Rosenburg: van Pest- en Dolhuys naar buitenplaats Oud Rosenburg. Daarna vertelde Corry van Straten, ook vrijwilliger van het Historisch Genootschap, over Rosenburg tijdens de Tweede Wereldoorlog en over de deportatie van Joodse patiënten en onderduikers. In 2017 werd op het terrein een herdenkingsmonument opgericht, ter nagedachtenis aan alle mensen die tijdens de oorlog gedeporteerd zijn door de Duitsers.
Ooit stond er op het terrein een groot gebouw, de Ramaer kliniek, waar te veel patiënten te weinig privacy hadden. De grote kliniek werd afgebroken en over het hele terrein werden paviljoens gebouwd, waarbij ook veel aandacht was voor tuinaanleg met veel rustplekken.
Rosenburg is nu een psychiatrische inrichting. Lopend over het terrein, en zelfs genietend van de natuur, kun je je niet helemaal onttrekken aan een bepaalde spanning, die over het terrein hangt, maar dat kan ook puur persoonlijk zijn.
Na nog een gezellig samenzijn op het landgoed ging de tocht naar buitenplaats Meer en Bosch voor het laatste deel van de excursie. Dat er nog zoveel moois in Den Haag is! Hans Brandhorst was in de geschiedenis van Meer en Bosch gedoken en het resultaat was indrukwekkend. Hij gaf een beschrijving van de veranderingen in landschap en de bebouwing in de loop der eeuwen compleet met jaartallen, geweldig. Na een korte wandeling en bezoek aan het Segmeer eindigde onze tocht in de taverne voor ons afscheidsdrankje en hapje. Kortom een geweldige dag waarvan Ockenburg voor herhaling vatbaar is.
Mw. T.W. van der Kooij-van der Meer / Foto’s: Hans Brandhorst